Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka
Początkowo sery z mleka kóz wytwarzane były wyłącznie na terenach ubogich w pastwiska, gdzie ani krowy, ani owce nie mogłyby wyżyć. Koza, jako stworzenie niemal wszystkożerne i mało wymagające dawała, mimo wszystko, dobre mleko i z czasem, smakosze zaczęli doceniać jego walory. Dzisiaj sery tego rodzaju są bardzo popularne, tworzą całą gamę typów, smaków i konsystencji.
W Europie na ogół wytwarza się sery z surowego mleka koziego, co daje gwarancję lepszej jakości. Są też miękkie, ponieważ nie dojrzewają w tradycyjny sposób, ale są odpowiednio odsączane i suszone. Najczęściej mają niebieskawą, naturalną skórkę lub gęstą sztuczną skórkę z penicilium. Czasami sery są obtaczane w popiele z węgla drzewnego, posypywane przyprawami, ziołami i zawijane w liście.
Potentatem na rynku kozich serów jest Wielka Brytania, która coraz częściej sięga po stare receptury nadające serom z wysp niepowtarzalny smak i charakter.
Banon – miękki ser z Prowansji, zawierający aż 45% tłuszczu. Pomimo, że posiada naturalną skórkę, owija się go dodatkowo w marynowane w alkoholu liście kasztanowca. Tak przygotowane odstawia się do fermentacji na okres od 2 tygodni do 2 miesięcy. Długość leżakowania ma wpływ na ostrość smaku. Ser ten ma dość łagodny, orzechowy smak i słaby, mleczny aromat.
Castle Ashby – angielski ser półmiękki, średnio ostry. Wyrabia się go w Northampton. Dojrzewa 10 dni, posypany popiołem z węgla drzewnego.
Haloumi – miękki, słony ser produkowany na Cyprze. Łagodny w smaku, nadaje się na tosty i do grillowania.
Ribblesdale – półtwardy ser angielski produkowany w Yorkshire. Ma wilgotną konsystencję i lekko słonawy smak, który zmienia się w zależności od pory roku, w jakiej ser został wyprodukowany. Ma to związek z zawartością białka i tłuszczu w mleku. Zimowy ser jest miękki, śmietankowy, letni natomiast bardziej kruchy.
Tomme de l`ardeche meridionale – francuski ser o najdłuższej tradycji. Ma naturalną skórkę pokrytą gdzieniegdzie plamkami niebieskiej pleśni, z odciskami słomianych mat, na których dojrzewał. Najlepiej nie obierać go, ponieważ cały smak skupia się właśnie w tej skórce.
