Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka

Trudno o niej powiedzieć, że jest lekka, łagodna i „chuda”. Ale kto może oprzeć się smakowitej zupie gulaszowej, paprykarzowi, salami i słynnym deserom retes? Pikantne, syte, często tłuste i ciężkie dania kuchni węgierskiej przez wielu uważane są za jedne najlepszych na świecie. I trudno odmówić im racji.

Kuchnia Węgier, pomimo, iż należy do należy do kuchni środkowoeuropejskich, wyróżnia się spośród nich przede wszystkim zamiłowaniem do papryki. Jest to najważniejsza przyprawa, której używa się w ogromnych ilościach. Węgierscy kucharze stosują około 1000 odmian papryki – od słodkiej, poprzez sygietyńską, kolczyńską, chilli, po niezwykle ostrą paprykę czereśniową, która nadaje węgierskim potrawom typowego, pikantnego smaku.
Papryki używa się zarówno sproszkowanej, jak i świeżej. Potwierdzeniem niezwykłego zamiłowania do tej przyprawy jest powiedzenie, że węgierska gospodyni, kiedy ma przygotować posiłek, stawia na stole słoik z papryką i zastanawia się co do niej dodać. Typowa ilość mielonej papryki zalecana w przepisach to 200 g (jedna standardowa paczuszka) na 1 — 1,5 kg mięsa.

Poza papryką cenione są także: cebula, czosnek, pieprz, majeranek, kminek, szafran, oregano i tymianek.

Węgrzy zaczynają dzień od śniadania, które podobne jest do naszego – pieczywo z rozmaitymi dodatkami, m.in. z salami. Do śniadania pija się zazwyczaj mocną kawę parzoną w ekspresie lub przyrządzaną po turecku – w specjalnym tygielku.
Podobnie jak u nas, głównym i najważniejszym posiłkiem jest obiad. Typowe węgierskie potrawy obiadowe są mięsne, dodaje się do nich najczęściej lane kluseczki zwane galuszkami.
Najsłynniejszą potrawą jest porkölt oraz jego odmiany: gulasze i paprykarze. Porkölt to obsmażone kawałki mięsa duszone w bardzo gęstym sosie  z papryką. Przypomina to nasz gulasz, który serwujemy z kaszą lub ziemniakami.
Węgierskie gulasze to rodzaj gęstych mięsnych zup z dużą ilością cebuli, papryki, krojonymi w kostkę ziemniakami i kluseczkami. Przygotowuje się je w specjalnym kociołku zawieszonym przy pomocy łańcucha na stelażu, pod którym pali się ogień. Inną słynną zupą węgierską jest halaszle – zupa z ryb słodkowodnych z papryką i cebulą.
Paprykarz różni się od  porköltu tym, że dodaje się do niego pod koniec duszenia kwaśną śmietanę. Do porkoltów, gulaszów i parykarzy używa się najczęściej mięsa wołowego, wieprzowego, baraniego oraz dziczyzny. Rzadko natomiast pojawia się cielęcina i drób.

Na deser Węgrzy przygotowują swoje słynne naleśniki nadziewane słodką masą orzechową i polane czekoladowym sosem. Równie popularne są retes, czyli rulonik ciasta nadziewany białym serem z rodzynkami, jabłkami lub wiśniami, z orzechami włoskimi. Na specjalne okazje przygotowuje się tort Dobosa – płaty biszkopta przełożone kremem czekoladowo-orzechowym, ze szklistą glazurą na górze.

Inne typowe węgierskie potrawy to m.in.:
•    borjúpaprikás – paprykarz cielęcy, podawany często z kluskami
•    rántott sajt – ser smażony
•    gombapörkölt – gulasz grzybowy
•    lecsó – leczo
•    kávé – kawa z ekspresu, zazwyczaj przygotowywana na sposób włoski
•    túrós táska – słodka bułeczka nadziewana twarogiem
•    gesztenye puree – purée z jadalnych kasztanów z bitą śmietaną

Po dobrym posiłku, nie sposób odmówić sobie wina. Najsłynniejszym winem węgierskim jest oczywiście tokaj. Ale Węgry stają się powoli producentem także innych, coraz bardziej cenionych w świecie win.
Narodowym napojem jest pálinka, wódka podwójnie pędzona z zacieru owocowego. Najpopularniejsze to: groszkówka i morelówka.