Autorem wpisu jest: Wiktor Żelazny

W winiarstwie niemieckim obowiązują całkowicie odmienne zasady klasyfikacji, a co za tym idzie – również oznaczeń na etykietach. Na nic więc zda się szukanie AOC czy nazwy winnicy. Największą wagę przywiązuje się tu bowiem do stopnia dojrzałości lub nawet przejrzałości winogron, zawartości cukru i szczepu. Odnajdziemy tu rówież  wiele trudnych do wymówienia określeń, które są cennym źródłem informacji, dlatego warto się z nimi zapoznać.

Qualitätswein mit Prädikat  (QmP) – oznacza wina z naturalnie dojrzałych gron. Kategoria obejmuje najlepsze wina słodkie, a jakiekolwiek dosładzanie jest wykluczone.
Kabinett – lekkie wino z całkowicie dojrzałych winogron, które na całym świecie uchodzi za najlżejsze wino markowe i może być spożywane w dowolnych ilościach.
Spätlese – dosłownie „późne zbiory”; wino z całkowicie dojrzałych winogron zebranych najwcześniej siedem dni po rozpoczęciu ogólnego winobrania. Wina te dobrze się starzeją.
Auslese – wina z najprzedniejszych gron. Szlachetne wina z całkowicie dojrzałych, zdrowych, pojedynczo sortowanych winogron. Charakteryzują się doskonałym smakiem, obfitością substancji aromatycznych i zawartością delikatnego, dojrzałego kwasu.
Beerenauslese (BA) – wina uzyskiwane z przejrzałych, szlachetnie fermentujących jagód winogronowych. Charakteryzują się przede wszystkim niepowtarzalnym aromatem szlachetnego grzyba Botrytis Cinerea.
Trockenbeerenauslese (TBA) – wina najwyższego stopnia wyróżnienia, które uzyskuje się z pojedynczych winogron, zasuszonych na krzewach przez szlachetną pleśń . Są one bardzo słodkie i należy je spożywać jako aperitif przy szczególnych okazjach.
Eiswein – jest to rarytas szczególnego rodzaju uzyskiwany z winogron zbieranych w temperaturze –7oC i przetwarzanych również w takim zamrożonym stanie. Wina te charakteryzują się godną uwagi koncentracją kwasu owocowego i cukru oraz niepowtarzalnym aromatem i smakiem. Częściej spotykane niż TBA.
Qualitätswein  bestimter Anbaugebiete (QbA) – dosłownie „wyborowe wino z ograniczonego regionu”.
Classic – nowa kategoria win wytrawnych do powszechnej konsumpcji , tłoczonych z jednej odmiany.
Selection – najwyższej jakości wina wytrawne z gron jednej odmiany.
Landwein – nie do końca rzetelny odpowiednik Vin de Pays.
Deutscher Tafelwein – bardzo skąpo reprezentowana kategoria najprostszych i najlżejszych win.

Etykieta
Poza oznaczeniem klasyfikacji wina, na etykiecie obowiązkowo musi się znaleźć nawa regionu winiarskiego. Jeżeli widnieje tam również nazwa miejscowości lub strefy winiarskiej, powinna pojawić się nazwa gminy. Ponadto odnajdziemy tu nazwę szczepu, rocznik, nazwę wina, informację o zawartości cukru w winie – Trocken (wytrawne), Halbtrocken (półwytrawne), Sekt (musujące) lub Perlwein (perliste), a także numer  AP, czyli Amtiche Prűfungsnummer (AP Nr) – urzędowy numer kontrolny podawany przeważnie na dole etykiety. Każda partia musi być oficjalnie atestowana i otrzymać numer atestacyjny, np.:  A .P. Nr 7 907 660 028 98, gdzie: 7 oznacza czynnik kontrolujący, 907 –  siedzibę producenta, 660 –  numer rozlewni, 028 –  kontrolowaną partię wina, a 04 –  numer wykonania analizy.                            
(ilustracja obok – aby powiększyć, wystarczy kliknąć myszką)