Autorem wpisu jest: Barbara Kolenda
Ta wiecznie zielona i ciepłolubna roślina, którą być może niektórzy uprawiają w doniczkach, rozpoczęła właśnie okres kwitnienia. Łodygi obsypały jasnofioletowe lub bladoniebieskie, nieduże kwiaty, drobne liście nabrały intensywniejszej barwy, a wokół rozchodzi się bardzo przyjemny zapach kamfory. Mniej więcej za dwa miesiące rozpocznie się okres zbiorów, który trwa od czerwca do sierpnia.
Rozmaryn ma długą historię. Znali go już starożytni: Egipcjanie, Grecy i Rzymianie. Do Europy Środkowej przywędrował prawdopodobnie razem z legionami rzymskimi. Dość szybko znalazł uznanie i wiele zastosowań. W Średniowieczu stosowano go jako przyprawę, lekarstwo, ale służył także za paszę dla owiec, dzięki czemu ich mięso uzyskiwało wyborny smak. W dawnej Polsce wytwarzano z niego syrop i wino oraz używano w celach leczniczych – miał przedłużać młodość i pomagać zachować urodę. Do dzisiaj w Prowansji wyrabia się z rozmarynu aromatyczny i wysoko ceniony miód.
Pochodzenie
Rozmaryn to roślina śródziemnomorska, która dobrze czuje się w ciepłym klimacie, gdzie zimy nie są zbyt długie i surowe. Rośnie we Francji, we Włoszech, w Hiszpanii, Grecji, Tunezji, a także na wybrzeżu Morza Czarnego oraz po drugiej stronie kuli ziemskiej – w Meksyku i USA.
Rozmaryn jest wrażliwy na mróz, dlatego w naszej części Europy lepiej uprawiać go w donicach, niż w ogrodzie.
Przyprawa
Dzięki swojemu specyficznemu aromatowi i gorzkawo-korzennemu smakowi rozmaryn bardzo dobrze komponuje się z potrawami mięsnymi i rybami. Przyprawia się nim m.in.: baraninę, dziczyznę, pieczeń jagnięcą i wieprzową, mięso siekane oraz wędliny. Rozmaryn poprawia smak zup jarzynowych, ciemnych sosów, smażonych ziemniaków, pizzy, sałatek, makaronów i marynat. Stosowany jest również do aromatyzowania likierów i wódek żołądkowych. Rozmaryn dobrze komponuje się z innymi przyprawami, jest składnikiem ziół prowansalskich.
Jako przyprawy używa się świeżych lub suszonych liści oraz olejku destylowanego z liści i kwiatów. Należy go stosować w niewielkich ilościach – dla czterech osób wystarczy jedna łyżeczka do herbaty mielonych liści. Większe ilości rozmarynu mogą być szkodliwe, nie powinny go stosować kobiety w ciąży.
Gałązka rozmarynu rzucona na rozżarzony węgiel aromatyzuje mięso pieczone na rożnie.
Nie tylko w kuchni
Rozmaryn, poza walorami smakowymi, ma także właściwości lecznicze. Napar z suszonych liści rozmarynu zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i pobudza apetyt, poprawia trawienie, ma właściwości moczopędne i żółciopędne, działa wzmacniająco, hamuje rozwój bakterii, podnosi sprawność fizyczną, pomaga przy zaburzeniach krążenia obwodowego.
Poza tym kąpiele z dodatkiem naparu rozmarynowego ujędrniają skórę, uspokajają, łagodzą bóle reumatyczne i poprawiają krążenie krwi.