Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka

Swą nazwę zaczerpnął od miejsca, w którym powstał – niewielkiej wioski koło Vimoutiers w Normandii. W listopadzie 1790 roku rewolucyjne Zgromadzenie Narodowe powołało do życia dekret, który zobowiązywał księży do przysięgi na wierność państwu.

Początkowo całkowicie zignorowany, w czasach jakobińskiego terroryzmu nabrał jednak znaczenia – odmowa złożenia takiej przysięgi groziła nawet gilotyną. Większość księży w takiej sytuacji zaczęło się ukrywać. Jednego z nich przygarnęła Marie-Fontaine Harel, wdowa z Camembert.

Po upływie trzech lat, kiedy zakończyły się krwawe rządy Robespierre`a, wdzięczny ksiądz zostawił swej wybawicielce przepis na ser, który opracował przez ten czas. Od tej pory ser camembert zawojował cały świat, a zysk z jego eksportu wynosi we Francji ponad 100 milionów dolarów rocznie.

Opr. na podst. „Żywotów zdań swawolnych” Ludwika Stommy i Tomasza Dominika, Wyd. Twój Styl, Warszawa 1998.