Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka

Uprawiany jest w Azji Południowej i Wschodniej od 5 tysięcy lat. Najwcześniej zaczęto go uprawiać w delcie Gangesu i Mekongu, nieco później trafił do Chin, a stamtąd do Japonii. Dzisiaj uprawia się go również w Europie i obu Amerykach. Początkowo ryż rósł na suchym terenie, ale wskutek mutacji stał się rośliną półwodną, dlatego też wszystkie jego odmiany uprawia się na polach zalanych wodą. Ziarna wysiewa się wiosną, kiedy woda jest odpowiednio ciepła. Kilka dni po siewie spuszcza się wodę, by słońce ogrzało nasiona, a kiedy te zaczynają kiełkować, poletka zalewa się na kolejne 2-3 miesiące. Aby zbiory ryżu się udały, wodę należy zmieniać co tydzień. Na czas zbiorów ryżowiska ponownie się osusza. Plony zbiera się średnio dwa razy do roku.

Na całym świecie występuje podobno ponad 8 tysięcy różnych odmian ryżu. Na rynku spotkać można zaledwie kilka jego rodzajów – informację o tym znajdziemy na opakowaniu. Najbardziej popularne to:

  • Ryż parboiled – w wyniku specjalnego procesu technologicznego do ziaren zostają wtłoczone witaminy (głownie B1). Ryż ten jest bardzo odporny na rozgotowanie, wydajny i nie klei się.
  • Ryż okrągłoziarnisty – zawiera dużo skrobi, którą podczas gotowania wydziela do wody. Klei się po ugotowaniu, chętnie używany do risotto lub potraw słodkich.
  • Ryż naturalny – ma brązowy kolor, gotuje się dość długo – aż 50 minut.
  • Ryż wstępnie gotowany – był wcześniej ugotowany, a potem wysuszony. Należy gotować go nie dłużej niż 3-5 minut, ponieważ po tym czasie łatwo się rozpada.
  • Ryż lepki – jest szczególnie ceniony w Azji, gdzie robi się z niego kluski i placki.