Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka
Szampan to nie tylko bąbelki i strzelające korki, ale przede wszystkim jakościowy alkohol, o całej gamie zapachów, smaków i barw. Te właśnie cechy decydują o jakości wina oraz o jego późniejszej cenie. Aby samemu docenić jego walory, wystarczy zapamiętać kilka prostych zasad.
Wygląd
Podobnie, jak w przypadku win, degustację zaczynamy od oceny wyglądu. Do kieliszka w kształcie tulipana należy wlać odrobinę trunku. Piana na powierzchni powinna być śnieżnobiała, a samo wino klarowne i przeźroczyste. Bąbelki muszą mieć taki sam kształt i ulatywać na powierzchnię równym strumieniem. Jeżeli pod przechylony lekko kieliszek podłożymy białą kartkę, możemy lepiej okreslić barwę szampana, a także zyskać kilka istotnych informacji:
- szampan jasnosłomkowy powstaje ze szczepu pinot meunier
- szampan słomkowy zwiera dużą ilość szczepu pinot noir
- kolor jasnocytrynowy z nutką zieleni – młody szampan blanc de blancs
- odcień złota świadczy o tym, że szampan leżakował w drewnie
- kolor łososiowy oznacza, że do mieszanki użyto mniej czerwonego wina
- szampan rosé o intensywnym różowym zabarwieniu – większy udział czarnych winogron
- kolor różowomiedziany świadczy o tym, że szampan liczy sobie sporo lat
- barwa starego złota – w pełni dojrzały chardonnay
- jeżeli zauważymy, że szampan ma odcień brązowawy, oznacza, to, że okres świetności ma już za sobą.
Zapach
Dla szampana bardziej niż wygląd, liczy się jego zapach. Aby w pełni docenić jego walory należy zakręcić kieliszkiem trzymanym za stopkę lub nóżkę, wsadzić do niego nos i zrobić kilka głębokich wdechów. Po zapachu rozpoznamy szczepy, których użyto do produkcji szampana: *
- chardonnay ma przenikliwy, kwiatowy zapach
- pinot noir pachnie owocowo i zdecydowanie
- pinot meunier ma delikatny, korzenny aromat, z nutą świeżego chleba
Szampany, które fermentowały w drewnie posiadają lekko gorzkawy zapach, trunek dojrzały (6-10 lat) charakteryzuje się aromatem bardzo złożonym, mniej owocowym niż w przypadku win młodych.
Smak
Oczywiście najważniejszym elementem degustacji jest ocena smaku. Należy wziąć duży łyk, po czym wypuścić powietrze, by płyn mógł dotrzeć do wszystkich zakamarków jamy ustnej. Jako pierwsze powinno pojawić się uczucie czystości smaku oraz wyrazistość nuty owocowej. W ustach i przełyku, wskutek bąbelków, powinno pojawić się uczucie lekkiego kłucia. Dobry szampan po przełknięciu przez jakiś czas pozostawia jeszcze na podniebieniu wyraźny smak.
Opr. na podst. książki „Szampany. Przewodnik dla koneserów” Michaela Edwarda, przekład: Agnieszka Łukomska i Liliana Mieszczańska, Warszawski Dom Wydawniczy, Warszawa 1995
