Autorem wpisu jest: Piotr Wojciechowski
Piwo pite litrami w zadymionych pubach z całą pewnością nie zasługuje na takie traktowanie. To trunek skrywający ogromne bogactwo smaków i aromatów. Jeżeli podamy go w odpowiednich warunkach i o odpowiedniej porze, piwo przestanie być pospolitym „browczykiem” , a stanie się szlachetnym alkoholem, godnym najbardziej wyrafinowanych podniebień. Jednak zanim przystąpimy do degustacji, powinniśmy wziąć pod uwagę kilka istotnych elementów.
Przede wszystkim należy unikać rozszerzających się ku górze szklanek oraz pucharków, bowiem piwo szybciej wówczas traci pianę i aromat. Szklanki i kufle trzeba dokładnie umyć i wypłukać, ponieważ nawet najmniejsza ilość tłuszczu lub detergentu na szkle sprawi, że piana będzie natychmiast opadać. Zanim piwo znajdzie się w kuflu lub szklance, naczynie należy lekko zwilżyć – suche szkło przyspiesza bowiem wydzielanie się rozpuszczonego w piwie dwutlenku węgla.
Właściwie wszystkie piwa podajemy z czapeczką białej piany – wyjątkiem są angielskie ales i niektóre piwa specjalne, które z powodów produkcyjnych są niemal pozbawione rozpuszczonego dwutlenku węgla. W pozostałych przypadkach szklanka powinna mieć taką wysokość, aby zmieściła się w niej zawartość butelki razem pianką. To o tyle ważne, że piana tworzy warstwę ochronną – zabezpiecza piwo przed kontaktem z tlenem, zachowuje też na dłużej jego aromat.
Piwo powinno być przechowywane w dość niskiej temperaturze, ale nie niższej niż 5 st.C, osłonięte od œwiatła. Warto pamiętać, że im piwo młodsze, tym lepsze, więc robienie większych zapasów mija się z celem – wyjątkiem są jedynie piwa moce, takie jak porter czy stout, które dojrzewają w butelkach, zyskując z czasem na smaku i jakości. Piwo podajemy w temperaturze 8-16 st.C. Im większa jest gęstość i moc piwa, tym wyższa temperatura. Do schładzania piwa nigdy i pod żadnym pozorem nie stosuje się kostek lodu – po pierwsze powoduje to natychmiastowe wydzielani gazu, a po drugie piwo traci cały swój smak.
IDEALNE POŁĄCZENIE PIW I POTRAW:
wino / danie |
pils |
ciemne |
białe |
abbaye |
garde |
gueuze |
ale |
stout |
aperitif |
v | v | v | v | ||||
digestif |
v | |||||||
lekkie sosy |
v | |||||||
sery |
v | |||||||
ryby w sosach |
v | |||||||
sorbety |
v | v | v | |||||
karbonada |
v | |||||||
mięsa w sosie |
v | v | v | |||||
mięsa ciemne |
v | |||||||
dziczyzna |
v | |||||||
po wieczornym posiłku |
v |
Smakosze piwa doskonale wiedzą, o tym, że w zależności od gatunku, różne piwa lepiej smakują okreœlonych porach dnia. Całodziennym trunkiem jest z pewnoœcią piwo białe, które doskonale gasi pragnienie i orzeźwia. Pils zamiast świetnie nadaje się przed obiadem, ponieważ pobudza apetyt, piwa gęste, o złożonym aromacie pija się późnym popołudniem, natomiast piwa o dużej zawartości alkoholu – dopiero po kolacji.
Opr. na podst. książki „Piwa Świata” Gilberta Delosa, przekład: Anna Ochnio-Brudzyńska, Andrzej Brudzyński, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2002