Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka

Wiecznie zielony krzew o podłużnych, skórzastych liściach i żółtych kwiatach, zanim stał się zwyczajną przyprawą kuchenną, traktowany był ze szczególną atencją. W starożytnej Grecji i Cesarstwie Rzymskim używało się go do obrzędu oczyszczenia fizycznego oraz moralnego, a wieńcem laurowym nagradzano zwycięzców i bohaterów. To właśnie z tego wieńca z czasem powstały królewskie korony.

Wawrzyn jako symbol czystości, odwagi, triumfu, ale także mądrości i poetyckiego natchnienia stał się atrybutem wielu bogów – m.in. Artemidy, Dionizosa i Apolla. Uważano, że chroni przed zarazą, zgnilizną, zbutwieniem i złymi duchami. A zwieszony na drzwiach sypialni chorego, uzmysławiał obecność boga. Również za sprawą wawrzynu, który ma właściwości narkotyczne, delficka wieszczka Pytia wprowadzała się w trans i wygłaszała swoje przepowiednie. Kto zaś otrzymał od kapłanki pomyślną wróżbę, wracał do domu uwieńczony laurem. Komu natomiast do Delf było za daleko, sam mógł sobie powróżyć, paląc w ogniu liście laurowe – jeśli wydawały odgłos suchego trzasku, omen był dobry.

W apteczce
Nie bez powodu tak wielką wagę przywiązywano do tej niepozornej rośliny. Jest ona bowiem doskonałym lekarstwem na wiele dolegliwości – pobudza wydzielanie soku żołądkowego, zapobiega wzdęciom i zaburzeniom żołądkowym, pobudza apetyt, ma działanie moczopędne, bakteriobójcze i przeciwzapalne. Olejek laurowy, uzyskany z liści i owoców wawrzynu, wykorzystuje się do masaży przy zwichnięciach i bólach reumatycznych, jest również środkiem dermatologicznym, stosowanym przy stanach zapalnych skóry (liszaje, wysypki, grzybicze zapalenia skóry), a wywar z liści dodany do kąpieli, łagodzi bóle kończyn.

W garnku
Wawrzyn ma również szerokie zastosowanie w kuchni. Wysuszone liście, najlepiej w całości, dodają smaku potrawom z dziczyzny, zawiesistym zupom: ziemniaczanej, grochowej, fasolowej, kapuśniakowi, żurowi, flakom, sosom, gulaszowi, rybom, galaretom, daniom z raków i krabów oraz mięsu drobiowemu i wołowemu. Liście laurowe są niezastąpionym dodatkiem do marynat warzywnych, mięsnych, rybnych i grzybów.
Liście laurowe, zwane u nas bobkowymi, mają przyjemny zapach i korzenno-gorzki smak, należy je jednak stosować z umiarem, średnio 1 liść na 4 porcje.
Przechowuje się je w szczelnie zamkniętych słojach, z dala od światła. Najlepiej co roku odnawiać zapas, ponieważ po tym czasie wawrzyn zaczyna tracić swoje właściwości.