Autorem wpisu jest: Marek Wyciślok

Aż dziw bierze, że trunek bez którego nie odbyła się swego czasu żadna porządna biesiada, dziś tak rzadko gości na naszych stołach. A mamy się przecież czym pochwalić, bo polskie miody cenione są w świecie wysoko.

Wbrew obiegowej opinii, miody pitne nie są polskim wynalazkiem – prawdopodobnie znali je już Sumerowie i starożytni Egipcjanie, a na pewno delektowali się nimi Grecy i Rzymianie. Jego właściwości ceniły także: św. Brygida i Elżbieta I.
Tego typu trunki wytwarzane były na całym niemal świecie. Prawdą jest natomiast, że polskie miody wyróżniały się długim okresem przechowywania i wiekiem. I tylko w Polsce fermentowano miody tak gęste i tak mocne.
W „Encyklopedii staropolskiej” Zygmunta Glogera możemy przeczytać, co biograf św. Ottona pisze w XII w. o Lechitach pomorskich: „nie dbali o wino, mając w piwie i miodzie tak wyborne napoje”. Gloger podaje także: „W XIV w. wspomniane są już miodosytnie we Lwowie i Gdańsku, po domach jednak prywatnych już za doby Piastów w każdej wiosce miód sycono. Miód nie schodził ze stołu królewskiego Jagiellonów, dostarczany z Litwy przez starostów królewskich.”

Jak powstaje?
O jakości miodu pitnego decydują: miód, dobra woda, przyprawy, przestrzeganie technologii i przede wszystkim czas. Po wymieszaniu miodu z wodą i przyprawami dodaje się drożdży. Tak przygotowany produkt fermentuje około 6. tygodni. Następnie oddziela się drożdże i umieszcza napój w beczkach. Ogromne znaczenie dla jakości miodu ma proces dojrzewania – można przeprowadzić go w beczkach, w kamionkach lub w naczyniach szklanych.
I na tym działalność człowieka się kończy, teraz pozostaje już tylko zapewnić odpowiednią temperaturę w piwnicy i czekać kilka lat aż miód nabierze smaku i mocy. Należy pamiętać, że im więcej miodu, tym czas na uzyskanie efektu końcowego się wydłuża.

Najczęściej spotykane na rynku miody to:
Półtorak – to najdroższy miód pitny. Powstaje przez zmieszanie jednej części miodu z polową części wody. Z powodu wysokiego stężenia cukrów fermentacja trwa bardzo długo. Półtorak dojrzewa po około 10 latach leżakowania.
Dwójniak – zawiera tyle samo wody co miodu. Czas dojrzewania 4-5 lat.
Trójniak – proporcja miodu do wody wynosi 1:2. To miód z gatunku półsłodkich, dojrzewających ponad rok.
Czwórniak – na litr miodu przypadają trzy litry wody.
Miody pitne owocowe – powstają przez zastąpienie co najmniej 30% wody przeznaczonej do fermentacji sokiem owocowym.

Mamy w Polsce wspaniałego ambasadora, który mógłby lać się szerokim strumieniem na całym świecie ku uciesze nie tylko ministra finansów ale także producentów i konsumentów. I gdy Francuzi od wieków zarabiają na koniaku, Szkoci na whisky, a amerykanie na Burbonie, Polacy mimo, że robią najlepsze miody na świecie nie są w stanie tego potencjału wykorzystać.