Autorem wpisu jest: Dorota Mrówka

Chociaż na rynku mamy dziesiątki, jeśli nie setki, rozmaitych herbat, to ich podstawą są cztery podstawowe gatunki. Po zmieszaniu ich w odpowiednich proporcjach, a często także przyprawieniu aromatycznymi dodatkami, powstają niezliczone warianty smakowe. Niektóre z tych mieszanek składają się aż z kilkudziesięciu rodzajów herbat – tak jak znany w Polsce Lipton,  który powstał na bazie 20. różnych herbat z Cejlonu, Indii i Afryki.

Gatunki
Najbardziej popularne to oczywiście herbaty zielone i czarne. Te pierwsze powstają w procesie dokładnego osuszania liści, które nie są poddawane fermentacji. Herbaty zielone dają blady, żółtozielony napar o gorzkawym, ściągającym smaku. Mają właściwości pobudzające. Najlepsze herbaty zielone to m.in.: chińskie Tunczi i Tiucza oraz japońskie Gio-Kuro i Sen-Cza.

W przypadku herbaty czarnej liście poddane są skomplikowanemu procesowi suszenia i  fermentacji. Ten gatunek ma wiele odmian i rodzajów oraz bardzo bogatą paletę aromatów i smaków. Za najlepsze czarne herbaty uważa się te, które mają całe, nie pokruszone liście oraz duża ilość tipsów, czyli nierozwiniętych pączków liści. Najlepsze czarne herbaty pochodzą z Indii i Cejlonu.

Istnieją także dwa rzadkie i mało u nas znane gatunki – herbata żółta i czerwona. Żółtą produkuje się z pączków i najmłodszych pędów herbacianych, które suszy się na słońcu lub w półcieniu, a proces fermentacji przerywa się, kiedy liście zaczynają ciemnieć. Herbaty te mają delikatny, lekko cierpkawy aromat, ale za to intensywny smak i oryginalny, bladoróżowy kolor. Żółte herbaty cieszą się wielką popularnością w Chinach – przez wieki były  używane na chińskim dworze, korzysta się z nich także podczas ceremonii religijnych.

Herbaty czerwone (ulungi) uważane są  za najbardziej aromatyczne na świecie. Uprawia się je w Chinach, Japonii i na Tajwanie. Proces fermentacji przerywa się w momencie, kiedy brzegi listków nabierają czerwonego koloru. Środek liścia pozostaje natomiast zielony. Herbaty te mają głęboki, korzenny smak, łączą w sobie cechy herbaty zielonej i czarnej, ale są bardziej trwałe i lepiej się przechowują.

Rodzaje

W wyborze rodzaju herbaty należy zawsze kierować się własnym smakiem i upodobaniami. W zależności od tego, jakiego rodzaju liści użyto do produkcji herbaty i jakim poddawano je procesom, napar będzie miał rozmaite właściwości, kolor, smak i aromat.
Keemun – herbata fermentowana o dużych, czarnych liściach. Daje jasny napar, ma delikatny aromat orchidei.
Fan-Jong – herbata aromatyzowana, ciemne liście dają jasny napar o malej zawartości garbnika.
Formosa Oolong – czerwona herbata z Tajwanu, daje napar o jasnej barwie i smaku dojrzałych brzoskwiń.
Kanoy – czarna herbata z Cejlonu, o małych liściach, która daje jasnozłoty napar.
Ceylon – wysokogórska herbat cejlońska, o wyrazistym aromacie i wysokiej jakości.
Assam – szlachetna herbata indyjska.
Orange pekoe – jeden z najlepszych rodzajów herbaty indyjskiej.
Darjeeling – indyjska czarna herbata, o ciężkim owocowym smaku. Przez smakoszy uważana za rarytas.
Earl Grey – aromatyzowana herbata o zapachu owoców bergamote (małe cytrusy).
Queen Mary – herbata indyjska, dająca ciemny napar, o zapachu kwiatu muszkatołowego.
Spice Tea – czarna herbata cejlońska, aromatyzowana przyprawami korzennymi.

Osobną grupą są czarne herbaty kwiatowe i aromatyzowane. Powstają z wymieszania ciepłych jeszcze po suszeniu liści herbaty z kwiatami, korzeniami, owocami i nasionami. Najczęściej aromatyzuje się herbatę kwiatami bzu, jaśminu, nasionami anyżku, korzeniami irysów, jabłkami, cytrynami i brzoskwiniami.

Artykuł powstał przy współpracy z https://www.czasnaherbate.net/