Jak myślisz, ile jest osób, które tak naprawdę zwracają uwagę na etykiety szampanów? Zapewne są to wieloletni koneserzy, prawdziwi wielbiciele konkretnych odmian lub kilku ,,ciekawskich’’ chcących dowiedzieć się czegoś więcej o danej butelce. Jednak grupa ta nie należy do największych.

Etykieta szampana — o co z nią chodzi?

Ten skrawek papieru na butelce to nieocenione źródło informacji. Dzięki niemu poznajemy nazwę, producenta, datę powstania, zawartość alkoholu i wiele innych danych, które dla znawców są niezwykle ważne, a dla laików bardzo pomocne. Szampan jest jedynym szlachetnym winem francuskim, które nie posiada na etykiecie oznaczenia AOC (Apellation d`Origine Controlée) czyli ,,kontrolowane oznaczenie pochodzenia’’. To francuski system certyfikacji, który nadaje się niektórym regionom, słynącym z produkcji konkretnych wyrobów żywnościowych, np. wina. Nazwa „champagne” mówi sama za siebie, a ponadto jest prawnie chroniona, co daje pewność, iż wino jest poddawane bardzo rygorystycznej kontroli.

Jakich informacji szukać na etykiecie szampana?

Na etykiecie szampana znajdziemy z całą pewnością informację o tym, czy jest to trunek wytrawny (brut) czy słodki (doux). Czasami widnieje tam również adnotacja dotycząca typu wina – czy zostało sporządzone wyłącznie z ciemnych winogron (Blanc de Noirs) czy z białych (Blanc de Blancs).

Nie powinno zabraknąć także daty produkcji, a czasem pojawia się tam również informacja o dacie usunięcia osadu z butelki (dégorgement). Mniej więcej na środku etykiety znajduje się nazwa producenta i jego logo. W lewym dolnym rogu widnieje oznaczenie pojemności butelki, a w prawym dolnym rogu – informacja o zawartości alkoholu (przeważnie jest to około 12%). Nieco powyżej odnajdziemy nazwę miasta lub wioski, z której pochodzi szampan oraz napis „France”.

Co rozumieć przez drobne oznaczenia?

Warto zapamiętać, że najciekawsze informacje umieszczone są bardzo drobnym drukiem na samym dole etykiety. To specjalny kod rejestracyjny składający się z dwóch liter i szeregu cyfr. Litery te oznaczają precyzyjnie typ wytwórcy. I tak: NM świadczy o tym, że winogrona zostały kupione u plantatorów, ale szampan wyprodukowano w niezwiązanej z nimi wytwórni, CM – szampan wyprodukowany jest przez spółdzielnię zajmującą się produkcją i sprzedażą, RM – szampan został wyprodukowany przez drobnego wytwórcę z własnych winogron, RC – oznacza, że właściciel winnicy nie posiada możliwości winifikacji szampana, wytwarza wino z własnych winogron, ale za pośrednictwem spółdzielni. Wyrób sprzedaje jednak pod własną etykietą, MA – w wolnym tłumaczeniu oznacza własną markę nabywcy, najczęściej to oznaczenie stosują supermarkety, którym zależy, by na etykiecie znalazła się ich nazwa, a nie producenta.

Jak serwować prawdziwy szampan?

Aby zaimponować gościom, wydobyć jak najlepszy smak szampana i zaserwować go zgodnie z zasadami powinien być on chłodny — podany najlepiej w temperaturze od 5 do 8 stopni Celsjusza.

Otwierając w ten sposób schłodzony trunek, unikniemy charakterystycznego huku i rozlania. Podczas samej czynności zaleca się trzymanie butelki w jej połowie, a drugą ręką uchwycenie jej szyjki i przytrzymanie korka kciukiem. W następnej kolejności należy poruszyć korkiem w przód, tył, oraz finalnie w górę. W trakcie jego wysuwania cała dłoń powinna kontrolować ruch — delikatnie nim przekręcając, aż do momentu wyjścia.

Szampan zaleca się podawać w wysokich i wąskich kieliszkach, a podczas jego spożywania trzymać kieliszek za zgłębienie w denku. Oczywiście sam napój nadaje się do przechowywania w lodówce (maksymalnie do dwóch dni).