Autorem wpisu jest: Dariusz Wilanowski

Bourbon to najbardziej znany i ceniony typ amerykańskiej whiskey, wyrabiany głównie z destylatów kukurydzianych. Nazwa pochodzi od hrabstwa Bourbon w Kentucky. Obecnie każda whiskey, która przynajmniej przez rok leżakowała w tym stanie, może nosić nazwę bourbon. Co ciekawe –  w samym stanie, który produkuje około 50% wszystkich burbonów nie ma ani jednej gorzelni!

Historia amerykańskiej whiskey zaczyna się wraz z wielkimi falami emigracji z Europy. Mieszkańcy starego kontynentu przywieźli ze sobą zamiłowanie do mocnych trunków oraz technikę destylacji. Jednak powoli wódka ewoluowała w związku z odmiennymi warunkami panującymi Ameryce, a także tempem życia, produkcji i spożycia. Poza tym tym podstawowym surowcem do produkcji whiskey zaczęły być miejscowe zboża, a nie jęczmień słodowy. Amerykanie także dość szybko zaczęli używać aparatów do destylacji ciągłej.

Pierwszą gorzelnią w Stanach Zjednoczonych była wytwórnia generalnego zarządcy holenderskiej wówczas koloni na Staten Island – Williama Kiefta w 1640 roku.
Z początkiem XVIII wieku zaczęły pojawiać się kolejne gorzelnie whiskey, głównie w Pensylwanii, gdzie trafiła duża grupa emigrantów z Irlandii oraz Szkocji. Oni przenieśli tradycję wyrobu alkoholu w małych, przydomowych gorzelniach. Warto dodać, że z czasem posiadanie własnej gorzelni stało się przedmiotem zazdrości sąsiadów. Nawet George Washington posiadał własną przydomową gorzelnię w swojej posiadłości w Mount Vernon.

W związku ze złą sytuacją finansową państwa w 1791 roku rząd amerykański wprowadził podatek od każdego galona pojemności alembiku destylacyjnego. Nie spotkało się to jednak ze zrozumieniem wytwórców whiskey. Rozpoczęli protesty, które przerodziły się w tzw. Whiskey Rebelion. Gorzelnicy nie posiadali bowiem gotówki, ponieważ za główny środek płatniczy służyła im właśnie produkowana whiskey. Niepokoje trwały przez kilka lat, aż w 1794 roku do uspokojenia zamieszek wysłano gwardię narodową. Wówczas część producentów porzuciła swoje siedziby i przeniosła się na zachód do stanu Kentucky i tam rozpoczęła życie i produkcję whiskey od nowa.

Pierwszy trunek z zacierów kukurydzianych, wyprodukowany w Kentucky, pojawił się w 1775 roku, a pierwszy bourbon w 1789.  Jego producentem był, według tradycji, pastor kościoła baptystów – Elias Craig z Georgetown w hrabstwie Bourbon. Ale prawdziwą wytwórnię whiskey założył w 1783 roku Walijczyk Evan Williams i to jemu historycy przyznają palmę pierwszeństwa w produkcji bourbona.
Nazwa „bourbon” pojawiła się dopiero 1840 roku. Od 1964 roku nazwa ta jest prawnie zastrzeżona i nie należy jej stosować do innych amerykańskich whiskey.

Amerykańską whiskey podaje się z lodem lub z lodem i wodą w stosunku 1:1 lub 1:2 w szklankach typu "old fashioned". Bourbony natomiast pije się nierozcieńczone i bez lodu. Istnieją dwa rodzaje burbonów: straight bourbon whiskey (niemieszany) i blended burbon whiskey (mieszany).

Opr. na podst. ksiażek: "Wielka księga alkoholi świata" Gilberta Delosa, przekład: Anna Ochnio-Brudzyńska, Wydawnictwo Twój Styl, Warszawa 1994 oraz "Leksykon alkoholi" Wojciecha Gogolińskiego,  Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2003